Grimstad - Costa del Agder

De eerste paar weken in Noorwegen waren erg interessant. Inmiddels heb ik al aardig mijn draai gevonden hier in Grimstad (slik de 'd' in). De maandag na mijn aankomst begon mijn stage aan de Universitetet i Agder direct, maar doordat het projectteam nog niet compleet was, was de week nog redelijk rustig. Inlezen in het project en bekend raken met de software waren dan ook de hoofddoelen. Doordat mijn eerste week tevens de laatste week van het collegejaar was, zat de week vol met leuke dingen, zoals afscheidsfeestjes van PhD studenten (pizza!), eindejaarsdepartementsbijeenkomsten (taart!), en de eindpresentaties van de 3 studenten die hebben meegeholpen met het project (puddingbroodjes!). Allemaal goede aangelegenheden om de universiteit en de rest van het informatica departement te leren kennen.

Sinds vorige week maandag zijn zoals verwacht de meeste studenten uit Grimstad vertrokken. Hierdoor werd het niet direct rustiger, aangezien de universiteit sindsdien nog voor allerlei andere doeleinden is gebruikt. Meerdere conferenties hebben al plaatsgevonden, alsmede de diploma uitreikingen van de verschillende departementen en een uitgebreide opendag voor middelbare scholieren. Al met al kwam het erop neer dat er in plaats van soggende studenten, overwegend kinderen aanwezig waren. Dit was geen verbetering. Toen we tijdens de lunch op gegeven moment 'Baby baby baby - OW!' hoorde schallen door de gangen, vatte we dat maar op als teken om snel weer verder te gaan met werken.

Niet ver van de universiteit vandaan, heb ik een kamer in een studentenhuis toegewezen gekregen. Samen met 6 andere (voornamelijk internationale) studenten deel ik hier een gedeelte van de bovenste etage en een keuken. Ook het centrum(pje) is vlakbij. Grimstad als geheel blijft nog steeds erg pittoresk; het stadje heeft alles in zich voor een warme zomermiddag op een terrasje aan het water. Maar laat ik eerlijk zijn, het stadje heeft alles in zich voor één warme zomermiddag op een terrasje aan het water. Daarna wordt het al vrij snel minder interessant, althans voor de meeste mensen. De natuur en de archipel hieromheen hebben een stuk meer te bieden, maar daar heeft de gemiddelde student waarschijnlijk minder aan. Naar mijn idee is de gehele omgeving werkelijk ideaal om in te studeren en te werken (TNO Soesterberg x10), maar daardoor ook aanzienlijk minder goed voor de dingen die studenten doorgaans nog meer doen: uitgaan, tonnen mensen ontmoeten, lol maken en zich klemzuipen. Vooral in het begin was de rust in ieder geval nogal wennen. Utrecht is nou ook weer niet een hele grote stad, maar de omslag naar Grimstad was toch wel groot. Desalniettemin kan ik me inmiddels ondanks de extreme rust goed vermaken. Aan de ene kant vergt de stage behoorlijk veel tijd, en daarnaast maken weekendjes weg, 323.787 km² aan oppervlakte in de nabijheid om in hard te lopen, en twee mountainbikes tot mijn beschikking, een boel goed.

Een van de andere dingen wat even wennen was, was de enorme hoeveelheid licht de hele dag door. 's Nachts wordt het voortaan helemaal niet meer donker; er blijft permanent een lichte gloed aan de horizon staan. In combinatie met het ontzettend zonnige weer van de afgelopen weken, is dit gewoon iets te veel. Je gaat naar bed met daglicht en je staat ook weer op met een stralende zon. Echt vet deprimerend. Het grootste nadeel van lang licht is dat je om 11u 's avonds nog de neiging hebt om naar buiten te gaan en rond te dwalen, van het uitzicht te genieten of gewoon te rollen door het gras. Wanneer de volgende dag om 7 uur 's ochtends weer de wekker gaat, krijg je daar echter telkens weer spijt van.

Een ander noemenswaardig aspect, waar ik van tevoren al bang voor was, is de hoogte van de prijzen hier in Noorwegen. Helaas waren de geruchten waar. Wat voorbeelden: a-merk diepvries pizza? €8,40. Busreisje van 15 minuten? €10,-. Simpel brood? €3.60. Half kilootje gehakt? €7.08. In mijn geval zit je dan met een probleem. Het is een kwestie van principe: ik ga geen bergen geld neerleggen voor eten, als je dat geld ook aan iets veel leukers kunt uitgeven. Zoals, zeg, aan een treinreis door het hart van Noorwegen, of aan een boottocht langs de fjorden aan de westkust of aan een reis naar bijna-de-Noordpool (ben ik mee bezig - ijsberen, het Noorderlicht, gletsjers en middernachtzon!). Gezien de alternatieven is mijn keuze snel gemaakt. En dan vinden mensen het gek dat ik niet dik wordt. Echt klagen mag ik echter zeker niet, aangezien de stagevergoeding die ik krijg conform de prijzen in het land is. Het duurt echter nog even voordat ik de eerste vergoeding krijg, wat betekent dat ik tot die tijd kieskeurig blijf en genoegen zal nemen met diepvriesgroenten, veel pasta en rijst, en regelmatig vis - iets wat in ieder geval nog enigszins betaalbaar is. Pescotariërs ftw.

Aangezien deze weblog inmiddels alweer te lang is geworden, zal ik jullie voor nu de details over het project en de universiteit nog even besparen. Stiekem heb ik alweer genoeg materiaal liggen voor de volgende drie weblogs, dus hopelijk lukt het me vanaf nu wat regelmatiger iets van me te laten horen.Overigens, ondanks dat ik een hekel heb aan facebook, is de kwaliteit van foto's daar wel aanzienlijk beter, dus ik raad aan de foto's uit deze weblog op mijn facebookpagina te bekijken.